Ewangelia Mk 2,1-12
„Przyszli do Jezusa niosąc paralityka. Jezus widząc ich wiarę, rzekł do paralityka:
Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy.”
Mk 2,4-5
W dzisiejszej Ewangelii widzimy całą prawdę o odpuszczaniu grzechów. Jest ona największym darem i wyrazem miłości Boga do człowieka. W ostateczności Bóg przebacza człowiekowi grzechy i przygarnia go do siebie, dając mu łaskę uświęcającą.
Myślę, że właśnie podczas spowiedzi św. w pełni doświadczamy tej Miłości, bo przecież Jezus nie przyszedł po to, aby nas potępić, ale po to, aby nas zbawić. Ważne jest abyśmy nie bali się rozmawiać z Nim o naszych słabościach, ale umieli się do nich przyznać i zawierzyć mu nasze codzienne zmaganie się z nimi.
„Przyszli do Jezusa niosąc paralityka. Jezus widząc ich wiarę, rzekł do paralityka:
Synu, odpuszczają ci się twoje grzechy.”
Mk 2,4-5
W dzisiejszej Ewangelii widzimy całą prawdę o odpuszczaniu grzechów. Jest ona największym darem i wyrazem miłości Boga do człowieka. W ostateczności Bóg przebacza człowiekowi grzechy i przygarnia go do siebie, dając mu łaskę uświęcającą.
Myślę, że właśnie podczas spowiedzi św. w pełni doświadczamy tej Miłości, bo przecież Jezus nie przyszedł po to, aby nas potępić, ale po to, aby nas zbawić. Ważne jest abyśmy nie bali się rozmawiać z Nim o naszych słabościach, ale umieli się do nich przyznać i zawierzyć mu nasze codzienne zmaganie się z nimi.
Jezus zna wszystkie ludzkie myśli, ma władzę nie tylko uzdrowić ciało, ale też ludzkiego ducha :)) Zgadzam się, że nie możemy bać się zawierzyć Mu naszej codzienności, ale należy umieć także za wszystko dziękować :) Piękną inicjatywą jest ten wasz blog :) Oby tak dalej:) Ja jestem z Wami Kochani :)) Krzyś :D
OdpowiedzUsuń